Sevgili Atam;
Geçmişim ve geleceğim.
Sen gideli tam 79 sene oldu.
Her 10 kasım'da,bugün de olduğu gibi içimizdeki, derin özlemle anıyoruz seni.
Utanarak söylemek istiyorum ki çok şey değişti hayatımızda.
Senin sevgin ve bıraktığın o ölümsüz eserler bizden alınmaya çalışılıyor ve belki bizler bu savaşta biraz yenik düşüyoruz.
Oysaki sen "EY TÜRK GENÇLİĞİ",
Birinci vazifen,Türk istiklalini,Türk Cumhuriyetini ilelebet muhafaza ve müdafaa ekmektir demiştin ve bu uğurda kendi hayatını evlatlarına, feda etmiştin.
Bizler bugün,bilimde,sanatta ve senin işaret ettiğin tüm bu alanlarda ilerlemek üzere senden ders almışken, hala Özcan Deniz 'in eski sevgilisinin boynundaki dövmeyi konuşuyoruz.
Üretmek ve bilimle aydınlanmak yerine,günlük hayatlarımızı daha keyifli hale getirmek için kendi benliklerimizi unutuyoruz.
O kadar bireysel çıkarlar üzerine hesaplar yapıyoruz ki, ulusal beraberliğimizi ve bütünlüğümüzü yalnızca büyük bir tehtit altındayken yada Çanakkale Haftası gibi özel günlerde yalnızca hatırlayabiliyoruz.
Çok ayrıldık birbirimizden,çok ayrıştırıldık ve biraz da teslim olduk belki de.
Bu yüzdendir ki,ben damarlarımda gezen bu asil Türk kanı, hakettiği değerlere yeniden kavuşmadan her 10 Kasım'da senden daha da utanarak anacağım seni.
Sana anlatmak istediğim çok derdim var ama bunu yazmaya kelimeler yetmeyebilir.
Bugün sana layık evlatlar olamıyoruz ama inanıyorum ki Türk Ulus u her defasında seninde inandığın gibi kırıldığı yerden bir gün yeniden doğrulacaktır.
Sevgiyle ,umutla ve özlemle kalbimdesin
0 yorum:
Yorum Gönder